Τώρα που η παρέα μεγάλωσε αρκετά,τώρα που τα όνειρα δυνάμωσαν, έρχονται στο νού τούτα τα λόγια ενός θρυλικού επαναστάτη...Του ΠΑΜΠΛΟ,του Μιχάλη Ράπτη. Έλεγε : ' Αν δεν έχει κανείς ένα όραμα αν δεν θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας,αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ'τα παρόντα,είναι χαμένος... Η ουτοπία είναι κίνητρο πρός κάτι το καλύτερο και ευτυχώς που υπάρχει ".

Οι εκλογές αποτελούν μια άκρως ενδιαφέρουσα διαδικασία υπό την έννοια ότι αφενός μεν δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να '' συναντηθούν '' με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία αφετέρου δε τους παρέχει την μοναδική ευκαιρία να γνωριστούν με πρόσωπα που τους είναι παντελώς άγνωστα, πρόσωπα της διπλανής πόρτας τα οποία ουδέποτε κοινωνικοποιήθηκαν, πρόσωπα εκκωφαντικά αμέτοχα στα κοινωνικά δρώμενα, πρόσωπα ανύπαρκτα εν τη ύπαρξή τους.

Πέρασαν καιροί, χρόνοι πολλοί, από τότε που ο αποκλειστικός ρόλος της αυτοδιοίκησης ήταν η συγκομιδή των σκουπιδιών, η αντικατάσταση καμένων λαμπτήρων και το... ασβέστωμα των πεζοδρομίων εν όψει εθνικών και θρησκευτικών εορτών και επετείων. Στους τωρινούς καιρούς ο ρόλος της αυτοδιοίκησης είναι πολυσύνθετος.

Μια αμφιλεγόμενη δικαστική απόφαση η οποία δημιουργεί πλήθος αποριών σε κάθε λογικά σκεπτόμενο πολίτη έδωσε την ευκαιρία στους γνωστούς παραχαράκτες της αλήθειας, στους αχυρανθρώπους μιας περιθωριακής τοπικής ελίτ, να αναλάβουν δράση.

Γράφει ο Γιώργος Χονδρός - Η αλχημεία, ως επιστημονική τεχνουργία και πρακτική, μεγαλούργησε στη θλιβερή και σκοτεινή περίοδο του μεσαίωνα. Οι αλχημιστές επιδίωκαν την ανακάλυψη της φιλοσοφικής λίθου μέσω της οποίας, θεωρούσαν ότι, θα πετύχαιναν τους δύο βασικούς τους σκοπούς.

Όπου να ναι θα φανούν, θα ακουστούν... Ο καιρός τους είναι.. Κάτι σαν τα αποδημητικά πουλιά που στον καιρό τους φεύγουν, που στον καιρό τους γυρίζουν.

Όταν το πολιτικό,οικονομικό και κοινωνικό κατεστημένο μιας περιοχής, ενός τόπου, θέλει να απαξιώσει κάποιον ,αυτόν που έρχεται να ταράξει τα νερά,να χαλάσει τη βόλεψή τους,του προσδίδουν τον χαρακτηρισμό του αγράμματου...Δεν αναφέρονται βεβαίως στο επίπεδο μόρφωσής του αλλά εστιάζουν στην προέλευσή του,στην κοινωνική τάξη απο την οποία προέρχεται και στην οποία ανήκει.Είναι για αυτούς ο λαϊκός άνθρωπος,ο της ταπεινής καταγωγής άνθρωπος, αγράμματος....αμόρφωτος.Συνεπώς τίποτα!

Ενα πρόσφατο δημοσίευμα (εφ ΠΑΤΡΙΣ, φύλλο της 4/1/2019) σχετικό με τη δέσμευση τραπεζικού λογαριασμού δημότη του Δήμου Ανδραβίδας-Κυλλήνης για οφειλές τελών ύδρευσης έφερε στην επιφάνεια ένα χρόνιο ζήτημα που ταλανίζει τους δημότες του συγκεκριμένου δήμου.Η πρώτη αντίδραση της δημοτικής αρχής, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ήταν να μετακυλίσει την ευθύνη στις οικονομικές υπηρεσίες του δήμου.

Γράφει ο Γιώργος Χονδρός - ¨Ηταν στα μέσα της δεκαετίας του΄60 (1965) που ο ανυπέρβλητος Αλέκος Σακελλάριος παραδίδει στη FINOS FILM και την Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης το σενάριο ,τροποποιημένο μερικώς για τις ανάγκες της εποχής,μιας θεατρικής κωμωδίας που είχε γράψει το 1950 ( είχε ανέβει στο θέατρο τέχνης Καρόλου Κούν με πρωταγωνιστές τους Βασίλη Διαμαντόπουλο και Δημήτρη Χατζημάρκο),αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία του και με πρωταγωνιστή τον μοναδικό Λάμπρο Κωνσταντάρα, στο ρόλο του Μαυρογιαλούρου ,Υπουργού δημοσίων έργων,γίνεται κινηματογραφική ταινία και σπάει ταμεία.

Γράφει ο Γιώργος Χονδρός- Η απο καιρό αποδεκατισμένη δημοτική παράταξη του κ Ναμπίλ Μοράντ έχει αποδεχθεί το τέλος της,την ήττα της στις επερχόμενες εκλογές. Έχουν ήδη αποδεχθεί το μοιραίο και το..προβάλλουν!

Γράφει ο Γιώργος Χονδρός - Σε χρόνους παρελθόντες ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι ήταν συγκεκριμένος και αναδεικνύονταν από την ικανότητα ή μη των δημοτικών αρχόντων στη συγκομιδή και διαχείριση των σκουπιδιών, την ανακατασκευή μιας κάποιας πλατείας και τις,χωρίς προγραμματισμό,δενδροφυτεύσεις κάποιων τριτοκοσμικών δρόμων.

Γράφει ο Γιώργος Χονδρός - Τούτη η ψύχρα που μας ήρθε ξαφνικά, αναχωρητής ο καιρός, μας θυμίζει πως το κάθε τι ακολουθεί μια κυκλική πορεία στο χρόνο.Η έλευση αντικαθιστά την αναχώρηση, το σύγχρονο το πεπαλαιωμένο,η ημέρα τη νύχτα και ούτω καθ'εξής...Νομοτέλεια!Αλλά αυτή η νομοτέλεια που αφορά στα πάντα δεν αφορά εμάς ως κοινωνία..Εμείς, μακροημερεύουμε συνωθούμενοι στην ευημερία της βλακείας.