Τετάρτη 24 Απριλίου 2024

Άρθρα - Απόψεις

Η γνωστή (και δυστυχώς συνεχιζόμενη) περιπέτεια της ΥΓΕΙΑΣ μου με τον ΚΑΡΚΙΝΟ, δεν αντιμετωπίζεται μόνον από την προσωπική μου θέληση, αλλά
και στην – προσδοκώμενη – οικονομική και φιλική υποστήριξη Φίλων και Γνωστών από την Ελλάδα, κυρίως από συμπατριώτες της Ηλείας.

Βία ανηλίκων, ξυλοδαρμοί και κακοποίηση από ανήλικους σε ανήλικους. Καθημερινά περιστατικά που λαμβάνουν χώρα ως ειδήσεις, για τα οποία όλοι προβαίνουν σε διαπιστώσεις, σε ατέρμονες συζητήσεις, αλλά χωρίς καμιά ενημέρωση για προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΥ: 1. Δεκέμβριος 2015: Αξονική σε Ιδιωτικό Κέντρο «έδειξε» ΚΑΡΚΙΝΟ στον Προστάτη. 2. Δεκέμβριος 2015: PETSCAN στο Νοσοκομείο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ» «έδειξε» ΚΑΡΚΙΝΟ στον Προστάτη και τον Αριστερό Πνεύμονα. 3. 6 Ιανουαρίου 2016: Ρομποτική αφαίρεση του Προστάτη από τον εξαίρετο Ουρολόγο κ. Γιώργο Κυριακού (σε Ιδιωτικό Κέντρο).

Ένα παράγοντας στη πολιτική που επηρεάζει το εκλογικό σώμα είναι η εικόνα.Η εικόνα λοιπόν του κυρίου Μητσοτάκη περισσότερο κέρδισε το εκλογικό σώμα παρά έχασε. Και αν δεν κατάφερε- όπως πολλοί ισχυρίζονται- να κερδίσει το εκλογικό σώμα, τουλάχιστον κατάφερε να σπείρει την αμφιβολία. Είναι και αυτό κέρδος.

Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η αρνητική στάση της κυβέρνησης-κράτους απέναντι στους Ο.Τ.Α. Η συμπεριφορά της στάσης της Κυβέρνησης περισσότερο ομοιάζει με αυτή την στάση του Αττίλα, ακολουθώντας τη φιλοσοφία που λέει ότι ως αδύναμοι που είστε και όχι ως πραγματικοί εταίροι αν δεν συμμορφωθείτε θα σας πνίξω.

Παρακολουθώ – σχεδόν – καθημερινά τις δειγματοληπτικές μετρήσεις των Εταιρειών Έρευνας της Κοινής Γνώμης. Ακούω (T.V. – Radio) τις αναλύσεις των Πολιτικών Αναλυτών / Εκλογολόγων / Τηλεφωνώ σε Φίλους και Γνωστούς που ανησυχούν (ως και η «αφεντιά μου») για το ΠΟΛΙΤΙΚΟ / ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ / ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ / ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ / ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ και ΕΘΝΙΚΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.

Όλοι οι νέοι εργαζόμενοι παλεύουμε κάθε μέρα για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην. Νέοι άνθρωποι, με όνειρα, που, ακόμα κι αν καταφέρουμε τελικά να βρούμε μια δουλειά, ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αντεργατικό καθεστώς που έχουν επιβάλλει οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Μερική απασχόληση, ανασφάλιστη εργασία, καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων.

Άραγε να είναι η άρνηση του λαού στο να πιστέψει στην χώρα του; Άραγε να στέρεψαν οι προοδευτικές ιδέες για λύσεις στην επίλυση ζητημάτων; Ίσως η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας θεωρεί το ατίθασο παραπαίδι της; Άραγε να είναι ο φόβος για την «κόκκινη κάρτα» σε λάθος βηματισμό, από το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο; Ή ίσως, «η σωτηρία μας» να είναι απλά, η εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων στις πλάτες του έλληνα πολίτη και στο μέλλον της χώρας μας;

Η παιδεία, όπως και η άμυνα της χώρας, είναι τομείς που διασφαλίζουν την επιβίωση του Έθνους. Επιτάσσουν την εφαρμογή εθνικής και όχι κομματικής πολιτικής.