Του Νίκου Τσούλια

Δεύτερο ιστορικής έκτασης πλήγμα δέχεται η Πηνεία της Ηλείας. Η νέα θυσία επιβάλλεται κι αυτή με βίαιο τρόπο, αφού κανένας διάλογος – ούτε καν προσχηματικός – δεν έγινε περί του επίδικου ζητήματος.

Του Νίκου Τσούλια

Αλλά πώς μπορεί να απλωθεί η ομορφιά παντού; Υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί στο βιβλίο ή στον αναγνώστη ή στη σύμπραξή τους που μεταμορφώνει το βάτραχο σε πρίγκιπα; Και αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί χάνεται η ομορφιά μετά το διάβασμα;

Του Νίκου Τσούλια

Τα καφενεία στο χωριό αποτελούν ίσως τον πιο προβεβλημένο δημόσιο χώρο, έχουν «κατακτήσει» μια έννοια συλλογικού θεσμού, λειτουργούν ως τόποι ολοκλήρωσης της ανθρώπινης επικοινωνίας στο τοπικό επίπεδο, διαμορφώνουν ένα ιδιότυπο όμορφο σκηνικό που δύσκολα μπορείς να το βρεις αλλού.

Του Νίκου Τσούλια

Γράφει ο Νίκος Τσούλιας  - Τα χρόνια περνάνε μαζί τους και οι δεκαετίες και εμείς στον ίδιο πάντα δρόμο, στον πατημένο δρόμο, που ξέρουμε ότι δεν οδηγεί στην πρόοδο… Γιατί δεν αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο υπάρχει το σχολείο;

Επειδή έχουμε συνηθίσει να παίρνουμε θέση στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα και να αποδίδουμε ευθύνες ή όχι ανάλογα με την πολιτική και την ιδεολογική μας ταυτότητα – κάτι που δεν είναι και απόλυτα ανορθολογικό αν εμπεριέχει φυσικά και κριτική διάθεση -, ας υποθέσουμε ότι δεν είναι κανένας πολιτικά υπεύθυνος για την πρωτόγνωρη σε έκταση και σε οδύνη τραγωδία στο Μάτι, όπως ισχυρίζονται οι κάθε λογής θιασώτες της σημερινής συγκυβέρνησης.

Στην αρχή της εξόδου μου από την εκπαίδευση η εξέλιξη μου φάνηκε κάτι φυσιολογικό. Δεν συνειδητοποιούσα την οριστική παύση της όμορφης αλλά και κυρίαρχης εκπαιδευτικής μου ταυτότητας.

Ακόμα και αν όλες οι άλλες συνθήκες υπάρχουν για την υπέρβαση της κρίσης και για μια προοδευτική πορεία της χώρας, η απουσία και μόνο της εθνικής, κοινωνικής και πολιτικής συνεννόησης ακυρώνει με απόλυτο τρόπο αυτή τη δυνατότητα.

Σε λίγα ζητήματα είμαι απόλυτος. Για τον Μπάμπη Γιάλπα – αναφερόταν ως Γκέλμπεσης με πολλή αγάπη, σαν να ήταν το χαϊδευτικό του – όμως μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα μερικά πράγματα Ήταν ο καλύτερος άνθρωπος της περιοχής μας. Αγαπούσε τους ανθρώπους χωρίς καμιά υστεροβουλία.

Ο κόσμος αλλάζει πολύ γρήγορα όσο ποτέ άλλοτε στη μεταπολεμική περίοδο και κύριος παράγοντας των αλλαγών είναι το διαδίκτυο.