Συνταγματικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα του “εκλέγειν” και του “εκλέγεσθαι”. Είναι η θεμελιώδης λίθος για την εδραίωση της δημοκρατίας. Είναι η βασική έκφραση του δημοκρατικού πολιτεύματος, είναι τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των πολιτών του “εκλέγειν” αλλά και του “εκλέγεσθαι”. Μέσω του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι ο άνθρωπος εκφράζει με αυτό τον τρόπο την πολιτική του σκέψη και διαμορφώνει μια “ταυτότητα” πολίτη που γνωρίζει και βιώνει τη δημοκρατία όχι μόνο ως ύψιστη αξία και ιδανικό αλλά και ως καθημερινή πρακτική.
Ο κάθε άνθρωπος δύναται με την ψήφο του να εκφράζει το δικαίωμά του, αλλά συνάμα εκπληρώνει και την ατομική και κοινωνική ευθύνη του να καθορίζει το μέλλον και την ποιότητα των θεσμών στο χρόνο. Και είναι δική του ευθύνη, χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί το δημοκρατικό πολίτευμα από τα υπόλοιπα.
Άλλο όμως είναι το “εκλέγειν” και άλλο είναι το “εκλέγεσθαι”.
Με την έκφραση του δικαιώματος του “εκλέγεσθαι” ο άνθρωπος αποδέχεται και αναλαμβάνει ως ευθύνη πλέον τη δυνατότητα που δίνει το ίδιο το πολίτευμα στον πολίτη να συμμετέχει ενεργά στο κέντρο λήψης των αποφάσεων.
Όμως κατανοούν οι πολίτες που θέλουν να είναι υποψήφιοι το ποσό σοβαρή είναι η υπόθεση της ευθύνης όταν αποφασίζουν να κατέλθουν στο στίβο της πολιτικής και ειδικά στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία είναι η αμεσότητα της δημοκρατίας;
Πόσο σημαντικό αλήθεια να μπορεί ο καθένας μέσω του εκλέγεσθαι να αποφασίζει για το είδος της κοινωνίας που ζει και αφήνει παρακαταθήκη στα παιδιά του;
Ποια παρακαταθήκη όμως μπορεί να αφήσει κάποιος στη τοπική κοινωνία όταν η μοναδική σχέση που έχει με τη πολιτική είναι το λίγο χρόνο που μπορεί να διαθέτει ακούγοντας ή βλέποντας ότι του σερβίρουν τα Μ.Μ.Ε;
Η βασική αρχή σε όλες τις μορφές άσκησης εξουσίας εμπεριέχουν μια πολιτική σκέψη, η οποία μετουσιώνεται σε δράση.
Με βάση αυτή την αρχή, οι πολίτες οι οποίοι αποφασίζουν να κατέλθουν στο πολιτικό στίβο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα πρέπει να σκέπτονται με γνώμονα το πολιτικό συμφέρον της κοινωνίας που ζούνε, να εκφράζουν τη σκέψη τους, να προκαλούν κοινωνικό διάλογο για να ανταλλάξουν απόψεις, να συμμετέχουν στα συλλογικά όργανα, να γίνονται εθελοντές για να ενισχύουν δράσεις ουσίας.
Η κύρια δουλειά που αφορά τους δημάρχους, τους αντιδημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους είναι η πολιτική εκπροσώπηση των δημοτών, στρατηγικά αλλά και εκτελεστικά, με τη μορφή αποφάσεων. Έχοντας, προφανώς, τη βασική μόρφωση και τις βασικές γνώσεις για να τις κατανοήσουν. Οι ψηφοφόροι λοιπόν πρέπει να δίνουν την εμπιστοσύνη τους στους υποψήφιους, για να έχουν την καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση των απόψεων και των συμφερόντων τους.
Αν με την ψήφο οι πολίτες εδραιώνουμε διαδικασίες ή συμπεριφορές επιθυμητές για την κοινωνία στο μέλλον, οι υποψήφιοι θα πρέπει να τιμούν τη ψήφο υλοποιώντας τη πολιτική σκέψη τους. Τι αναρωτιέμαι άραγε;
Για τον λόγο αυτό τη ψήφο δεν την χαρίζουμε ως προίκα στο κάθε ένα και κάθε μια που έχοντας το ακαταλόγιστο, θεωρεί ότι θα ορίζει το μέλλον της κοινωνίας μας. Πολύ δε περισσότερο δεν υποτιμούμε την αξία της. Αντιθέτως αναγνωρίζουμε ότι έχουμε το εφόδιο αυτό να επιλέξουμε για να δώσουμε τη σκυτάλη σε ικανούς και ακέραιους ανθρώπους, οι οποίοι θα μας εκπροσωπήσουν στην πολιτική σκηνή του τόπου. Επιλέγουμε την ποιότητα των ανθρώπων που θα μας εκπροσωπήσουν ανάλογα με την ποιότητα της κοινωνίας που θέλουμε να δημιουργήσουμε.
Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός
