ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ – ΚΕΙΜΕΝΟ : Θάνος Καριάς / Έτσι πέρασε και φέτος το δεκαήμερο των διακοπών, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, στην όμορφη παραλία της Σκοτίνας Πιερίας (φωτο)! Τούτη τη φορά όμως συνέβη κάτι που μ' εντυπωσίασε, με συγκίνησε, που δεν θα ξεχάσω.

Κάθε πρωί, γύρω στις 6, με τη φωτογραφική στον ώμο, περπατούσα στην βρεγμένη άμμο της παραλίας φωτογραφίζοντας κάθε τι που μ' ενδιέφερε: γλάρους, ψαρόβαρκες, ανατολή ήλιου...
Κάποιο πρωί, βλέπω ένα ζευγάρι ακριβά γυαλιά μυωπίας ή πρεσβυωπίας, μισοσκεπασμένα από την άμμο. Τριγύρω δεν υπήρχε ψυχή. Μακριά βρισκόταν δυο ηλικιωμένοι ψαρεύοντας με τα καμάκια τους.
Σκύβω και παίρνω τα γυαλιά, που ήταν απείραχτα, τα πλένω στη θάλασσα και τα αφήνω πάνω σε μια μεγάλη πέτρα που βρισκόταν στην παραλία.
Συνέχισα τον μοναχικό μου περίπατο και σε ένα εικοσάλεπτο επέστεψα. Πριν φτάσω στο σημείο που είχα βρει τα γυαλιά, βλέπω καμιά δεκαριά τουρίστες, άνδρες και γυναίκες,από την Ουγγαρία, να ψάχνουν λίγα μέτρα πιο πέρα από το σημείο που βρήκα τα γυαλιά. Κατάλαβα.Πλησιάζω μια κυρία.
-Are you looking for glasses?
-Yes yes!
-I found them. There it is!
Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται!! Φωνές, γέλια, κλάματα! Έκαναν σαν μικρά παιδιά από τη χαρά τους. Μ'ευχαρίστησαν όλοι. Μ'αγκάλιαζαν κι ένας γεροδεμένος με σήκωσε και με μετέφερε μερικά μέτρα!
Σαν τέλειωσαν οι πανηγυρισμοί, μου εξήγησαν γιατί χάρηκαν τόσο: τα γυαλιά ήταν του οδηγού τους κι έπρεπε να επιστρέψουν εκείνη τη μέρα στην Ουγγαρία....