Τώρα που είναι κοντά η επιλογή Δημάρχου, εύχομαι όλοι να εκπλαγούμε ευχάριστα από την «κρίση του σοφού λαού», ο οποίος καλείται να επιλέξει ικανότητες κι όχι ιδιότητες.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Η ισόρροπη ανάπτυξη μιας περιοχής καθορίζεται αποκλειστικά από τη σπουδαιότητα των προσωπικοτήτων που θα εμπλακούν στη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου. Μπορεί την ιστορία να τη γράφουν οι συλλογικότητες και συνήθως μειοψηφίες, αλλά για να μπορούν να τη γράψουν οφείλουν να συναποτελούνται από συγκροτημένα, ικανά και όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα άτομα, ευγενείς προσωπικότητες.
Ο Δήμαρχος σημαίνει δῆμος + ἄρχω.
Ο Δήμαρχος πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς απομίμηση.
Με βάση τις παραπάνω δύο προτάσεις που δείχνουν λακωνικά και με μεστότητα τι εστί Δήμαρχος, καταλήγω στις ιδιότητες και στα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος για μια τέτοια θέση.
Να διαθέτει πολύ και αποκλειστικό χρόνο, διότι η θέση του δε θα είναι μόνο στα Δημοτικά συμβούλια, αλλά πρέπει να είναι κοντά στον κόσμο.
Να διαθέτει τη σχετική εμπειρία, να έχει ασχοληθεί προηγουμένως με τα κοινά ή έστω με τα δημοτικά εντός της παράταξης ή εντός διαφόρων δομών ή δράσεων.
Να γνωρίζει τα προβλήματα του Δήμου και να στοχεύει στην άμεση επίλυσή τους.
Να διαθέτει την τέχνη του διοικείν (να σπάσει τη ρουτίνα, την ίσως στρεβλή οργανωτική πυραμίδα, να μπορεί να έχει τον συντονισμό και τον έλεγχο, να βάζει φραγμό στη λειτουργική ανικανότητα των υπαλλήλων και να βάλλει κατά της γραφειοκρατίας).
Να έχει το πλεονέκτημα στην επιλογή των συμβούλων και συνεργατών του (εύρος εποπτείας, ενιαία διοίκηση, εκχώρηση ευθύνης και εξουσίας, διάκριση επιτελικών και εκτελεστικών καθηκόντων, οργάνωση συστημάτων, με σεβασμό στον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της διοίκησης).
Να είναι ειλικρινής και συνεπής.
Να είναι αμφίδρομα επικοινωνιακός (να ενεργεί με καλή προαίρεση).
Να διαθέτει ικανότητα διείσδυσης σε όλους τους πολιτικούς χώρους.
Να είναι προσηνής, διαλλακτικός, ευγενής στους τρόπους και να διαθέτει ανθρωπιστική (γενική) παιδεία.
Να διαθέτει πολιτική «άποψη» και πολιτική οξυδέρκεια.
Να έχει την ικανότητα να συνενώνει πρόσωπα και απόψεις χωρίς όμως να απεμπολεί την ηθική του σταθερά, τις πολιτικές και ιδεολογικές αξίες.
Να διαθέτει λόγο σαφή, πειστικό, διαυγή, καθάριο και κατανοητό.
Να είναι χαλκέντερος, να έχει δηλαδή «γερό στομάχι» ώστε να μπορέσει να συγκρουστεί με τους μηχανισμούς, θεσμικούς ή μη.
Να γνωρίζει με λεπτομέρειες τα όρια των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών που διοικεί και να τις παρέχει στους δημότες με ευθύνη και διαφάνεια.
Να υιοθετεί την ευρωπαϊκή αρχή της επικουρικότητας και να μη βολεύεται πίσω από τους περιορισμούς της νομοθεσίας. Να μην αρκείται στο «δε γίνεται», αλλά να αναζητεί επίμονα το «πώς γίνεται».
Να έχει κοστολογημένο πρόγραμμα διαχείρισης κι ανάπτυξης και να υπηρετεί με συμμόρφωση τη νομοθεσία και τη διαφάνεια.
Να είναι ξεκάθαρο σε ποιους ανήκει ο Δήμος. Ο Δήμος ανήκει μόνο στους δημότες.
Να είναι έτοιμος να αξιολογηθεί με δείκτες οργάνωσης & διακυβέρνησης, οικονομικής διαχείρισης, προσφοράς υπηρεσιών σε δημότες, βιωσιμότητας και πολιτικής προστασίας.
Να γνωρίζει τις ανάγκες λειτουργίας του δήμου και των εποπτευόμενων φορέων του, τις ανάγκες των πολιτών, να τις ιεραρχεί και να οργανώνει ένα σχέδιο με εσωτερική συνοχή.
Να λογοδοτεί στους δημότες και στους πολιτειακούς θεσμούς.
Να συνεργάζεται με όλους τους φορείς.
Να ξέρει τι σημαίνει βιώσιμος αστικός Δήμος.
Να έχει επιλέξει ότι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων, ευθυνών και πόρων δεν αποτελεί εναλλακτική πολιτική, αλλά μια αναγκαιότητα.
Να έχει πάντα επικαιροποιημένο οργανόγραμμα με περιγραφές θέσεων εργασίας και αρμοδιότητες. Γι’ αυτόν, οι εργαζόμενοι στον Δήμο δεν είναι υπάλληλοι αλλά συνεργάτες.
Να αναγνωρίζει την ανάγκη διασφάλισης της επιχειρησιακής συνέχειας του Δήμου και τη σημασία του να είσαι ο πιο κοντινός κρατικός φορέας στον πολίτη.
Να μην αποδομεί την έκφραση «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια».
Να μην επικαλείται «συγκυρίες» ή «στραβές στη βάρδιά μου» αλλά «την αγέλαστη κι αδάκρυτη θεά, την ευθύνη». Να απολογείται, αξιολογείται κι αποδέχεται ευθύνες στο πλαίσιο που αναλογούν στον κάθε διακριτό ρόλο.
Να μην επιλέγει πιασάρικα ή επωφελή για διάφορους λόγους έργα (π.χ. προσλήψεις, αναθέσεις με παράπλευρα οφέλη) που όμως δεν εξυπηρετούν το συνολικό όραμα.
Να μη χρειαστεί να «ανακαλύψει τον τροχό», αλλά να έχει επιλέξει καλές πρακτικές για τη διαχείριση των σύγχρονων και μελλοντικών αστικών προκλήσεων, όπως η κλιματική αλλαγή, η ανθεκτικότητα, η εκπαίδευση, η υγεία, η κοινωνική μέριμνα, ο τουρισμός, ο πολιτισμός, η διαχείριση απορριμμάτων κι ενέργειας, οι υποδομές και οι βιώσιμες μετακινήσεις.
Εν κατακλείδι. Να αποτελεί πρότυπο σε όλους, να είναι δίκαιος, εργατικός, συνεργατικός, να αποπνέει και να εμπνέει σεβασμό, να έχει βαθιά αίσθηση του καθήκοντος και βαθιά προσήλωση στο κοινό όφελος και όχι στο όφελος των λίγων.