Κανείς δεν περίμενε ότι η επίλυση της διαφοράς για το ονοματολογικό μεταξύ Ελλάδας και πΓΔ της Μακεδονίας, θα ερχόταν χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις, είτε από τη μία χώρα, είτε από την άλλη. Η επένδυση «κύκλων» για το πολιτικό τους μέλλον, στην αντιπαράθεση μεταξύ των κρατών και στην εθνικιστική ρητορική που χρησιμοποίησαν, σφυρηλάτησε ισχυρές απόψεις για την ουσία των διαφορών, τις περισσότερες φορές λανθασμένες.

Στην Ελλάδα, δημιουργήθηκαν αρκετά κόμματα, ακουμπώντας σε εθνικές κόκκινες γραμμές. Σε αυτή την «εθνική» γραμμή δεν παρέλειψε να συμμετάσχει και η επίσημη Εκκλησία, η οποία βρήκε στήριγμα για την μελλοντική της επιβίωση, καθώς η πνευματική της ανεπάρκεια και ο συντηρητισμός της απομάκρυναν σταδιακά τους «ακροατές» της.Φυσικά, κανείς απ’ όλους αυτούς δεν θα δεχόταν, ως ελληνικό «εθνικό αλυτρωτισμό» της ρητορικής τους για χαμένες πατρίδες, τη Μικρά Ασία, τη Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Ρωμυλία και τη Θράκη, καθώς και τη Βόρειο Ήπειρο. Ούτε, φυσικά, απασχόλησε τους ίδιους κύκλους η προκλητική ενέργεια Ελλήνων, να σηκώσουν Ελληνική σημαία στα νερά του Κεράτιου Κόλπου στην Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας και να ψάλλουν τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, κατά την διάρκεια της τελετής των Θεοφανίων. Αντίστοιχα, στην π.Γ.Δ. της Μακεδονίας το συντηρητικό κόμμα VMRO και ο Nikola Gruevski, με την ανάληψη της εξουσίας, ανέπτυξε έναν νέο-εθνομακεδονισμό, προσπαθώντας να δημιουργήσει ταυτότητα και ενιαία εθνική συνείδηση, σε μια χώρα με έντονες εθνικές διαφορές. Σύμβολα χιλιάδων ετών χρησιμοποιήθηκαν για να διαμορφώσουν εθνική ταυτότητα, ενάντια σε κάθε ιστορικά καταγεγραμμένη και στοιχειοθετημένη αλήθεια. Στην πρώτη συνάντηση, του Nikola Gruevski με τον Sali Berisha στα Τίρανα, ο Αλβανός Πρωθυπουργός χαρακτήρισε γελοίες τις προσπάθειες για παραχάραξη της Ιστορίας από τη μεριά του Gruevski. Αυτή η παρέμβαση, βέβαια, δεν άλλαξε την πρακτική του Nikola Gruevski, με αποκορύφωμα το σχέδιο «Σκόπια 2014», όπου η αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική κυριάρχησε στο κέντρο της πρωτεύουσας της π.Γ.Δ. της Μακεδονίας και δεκάδες αγάλματα έκαναν την εμφάνιση τους, με πρόσωπα από την ελληνική, ρωμαϊκή, αλβανική και βουλγαρική ιστορία. Αποκορύφωμα παραχάραξης της ιστορίας, η ονομασία της σλαβικής καταγωγής γλώσσας της χώρας, ως «μακεδονική».Χορτάσαμε εθνικισμούς, ανέξοδους κι αδιέξοδους. Κρύψαμε κάτω από το χαλί όλα τα σκουπίδια που βρώμιζαν την «καθαρότητα» μας. Λείπει ο ρεαλισμός, τόσο από την πολιτική ηγεσία όσο και από τους πολίτες. Οι ευκαιρίες δεν θα λείψουν για να λυθούν οι διαφορές, όμως, ο χρόνος δεν είναι για κανέναν σύμμαχος. Φυλακιστήκαμε στην Ιστορία, δυστυχώς.