Ο άνθρωπος από καταβολής του είναι ελεύθερος να πράττει, και μέσω των πράξεων αφήνει το στίγμα του στην κοινωνία.Κρίνεται για αυτό που πράττει και όχι γι αυτό που λέει.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Το ότι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε τις επιλογές μας είναι αδιαμφισβήτητο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνουμε ελεύθερα και η επιλογή που ελεύθερα κάνουμε, δε μπορεί να έχει και συνέπειες. Οι συνέπειες είναι εκεί και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τις δεχτούμε.
Όμως αν και θα περιμέναμε να δέχεται ο άνθρωπος τις συνέπειες των πράξεων του, αυτός επ΄ ουδενι δεν τις δέχεται. Είμαστε έτοιμοι να κατασπαράξουμε ανθρώπους να σκυλέψουμε συνειδήσεις, να κατηγορήσουμε ανθρώπους γύρω μας, φτιάχνοντας ταυτόχρονα την άμυνα μας, θεωρώντας ότι έτσι θα προστατευτούμε από τις συνέπειες των πράξεων μας. Κλεινόμαστε ερμητικά σε αυτόν αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Το αν θα σκάσει η φούσκα ποσώς μας ενδιαφέρει, μιας και είμαστε έτοιμοι να εκτοξεύσουμε τη δικαιολογία.
Είτε είναι στην οικογένεια , είτε στην πολιτική, είτε σε μια εμπόλεμη κατάσταση σερβίρουμε μια «παράπλευρη απώλεια» και όλα είναι καλώς καμωμένα. Έλα όμως που δεν δικαιολογούνται όλα και η αλήθεια είναι μία. Επειδή δε θέλουμε να τη δούμε, τη ντύνουμε με ένα πέπλο, τη στολίζουμε με όμορφες λέξεις, τη φέρνουμε στα μέτρα μας, για να τυφλώσουμε τον εαυτό μας και να μη δούμε τους άλλους. Κρύβουμε την αλήθεια επιμελώς και τη σερβίρουμε στους αδαείς στους αμαθείς και περιμένουμε τα αποτελέσματα των πράξεων μας.
Ο άκρατος εγωισμός, ο φόβος της κατά μέτωπο επίθεσης, η παραδοχή του λάθους, η άγνοια, η σκοπιμότητα είναι μερικοί από τους παράγοντες που θολώνουν τη κρίση μας και μας οδηγούν σε πράξεις οι οποίες μπορούν να θίξουν άμεσα ή έμμεσα ανθρώπους. Η λύση σε αυτό είναι «συζητάω και λύνω τα προβλήματά μου».
Πόσοι είναι οι άνθρωποι που θέλουν πάση θυσία να υποστηρίξουν την ελευθερία των επιλογών τους, χωρίς ποτέ να αναλάβουν το κόστος των πράξεων τους; Οι περισσότεροι. Δεν διανοούνται καν να μπουν στη θέση των άλλων ανθρώπων και δεν είναι έτοιμοι ποτέ να πληρώσουν κανένα τίμημα.
Να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, αρκεί να έχουμε μία σφαιρική εικόνα για τα πράγματα. Να σεβόμαστε τις επιλογές των άλλων, χωρίς να τους κατηγορούμε γι΄ αυτές. Να αναγνωρίζουμε τα στραβά μας και τις αποτυχίες μας και να γινόμαστε κριτές των εαυτών μας και συνάμα να υποστηρίζουμε τις επιλογές που κάνουμε ανεξαρτήτως του αποτελέσματος. Επιλογές μας είναι πρέπει να τις αποδεχόμαστε και να προχωράμε. Οι υπεκφυγές είναι για τους δειλούς και οι δικαιολογίες για τους πονηρούς.
Η λύση «του αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεων μου» είναι να είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε το οτιδήποτε κάνουμε και να ξέρουμε το λόγο που το κάνουμε. Όχι φωνασκώντας, αλλά με τη στάση μας. Μια στάση που μας καθορίζει όχι εφήμερα, αλλά εις το διηνεκές.
Η αξία ενός ανθρώπου κρίνεται από τη καθολική του στάση και από την παραδοχή των πράξεων του.
Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, θα κάνουμε λάθη, θα τα παραδεχτούμε, και τότε ως διά μαγείας θα αγαπήσουμε την ευθύνη και δε θα μας νοιάζει αν θα εκτεθούμε.
Αν θέλουμε τα καλά της ζωής πρέπει να πληρώσουμε και το τίμημα. Ελεύθερος σημαίνει να μην είμαι δέσμιος είτε στο χρήμα, είτε στη δόξα, και κυρίως των συναισθημάτων μας. Δέσμιος σε αυτά σημαίνει ότι ποτέ δεν θα αποδεχτούμε τον εαυτό μας όπως είναι και δε θα μπορέσουμε ποτέ να απολαύσουμε τα καλά που μας δίνονται.
Όποιος αναλαμβάνει τις συνέπειες των πράξεων του έχει να κερδίσει πολλά περισσότερα από αυτά που θα χάσει.