Η ελευθερία της έκφρασης του λόγου, κατοχυρώνεται στο άρθρο 14 παρ.1 του Συντάγματος. Η ελευθερία της εκφράσεως και της διαδόσεως της γνώμης αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες του ανθρώπου διότι έτσι εκφράζεται ηανθρώπινη προσωπικότητα άμεσα και ο άνθρωπος νιώθει κατά μια έννοια ελεύθερος. Ως ατομικό δικαίωμα η ελευθερία έκφρασης και διάδοσης της γνώμης είναι δικαίωμα ανάπτυξης της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Η ανθρώπινη κοινωνία πρέπει να επικροτεί το διάλογο και να μάχεται ενάντια στον άκρατο μονόλογο.
Όλοι έχουμε δικαίωμα στις ιδέες και την ελεύθερη έκφρασή τους γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι.
Η ελευθερία έκφρασης και διάδοσης των ιδεών λειτουργεί και σαν πολιτικό δικαίωμα. Ο «κυρίαρχος Λαός» εκφράζει την βούληση του στην πολιτική, συμμετέχει στην πολιτική ζωή της χώρας διαμορφώνοντας άποψη και προβάλλοντας αιτήματα.
Οι πολιτικές ιδέες και πεποιθήσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία αφού δε νοείται πολιτισμένη κοινωνία χωρίς πληροφόρηση, η οποία προσλαμβάνει τη μορφή βιοτικής ανάγκης, και δη σωστή πληροφόρηση.
Άραγε ποιοι φοβούνται την ελεύθερη έκφραση και γιατί; Είναι προνόμιο των λίγων, των αρεστών;
Αφαιρώντας το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης η κοινή γνώμη είναι έρμαιο της θέλησης των κρατούντων,αυτών που μπορούν να επιβάλλουν τις δικές τους ιδέες. Η δημοκρατία διαστρεβλώνεται και οι πολίτες χειραγωγούνται, παραπλανόνται από το παντοδύναμο κράτος, το οποίο, για το δικό του καλό, φροντίζει να αποκτήσει πρώτα τον έλεγχο των μέσων μαζικής επικοινωνίας, κάνοντας τα φερέφωνα όργανα του. Ο τύπος πρέπει να δρα χωρίς να λογοκρίνεται, η ραδιοτηλεόραση να πληροφορεί ελεύθερα, χωρίς να κατευθύνεται και ο κάθε πολίτης να εκφράζεται ελεύθερα χωρίς να λογοκρίνεται . Ισχυρή κοινωνία είναι αυτή που αποδέχεται την πλήρη αποδοχή της ελευθερίας εκφράσεως.
Η Ιστορία πάντα μας δείχνει πως κάθε αντιδημοκρατικό καθεστώς προσπαθεί να φιμώσει του αντιφρονούντες περιορίζοντας ή αίροντας την ελευθερία της γνώμης και την ελευθερία της πληροφορίας. Όσοι ήταν με τους κυβερνώντες ουδέποτε απειλήθηκαν, εκδιώχθηκαν, βασανίσθηκαν ή σκοτώθηκαν. Έτσι, η ελευθερία της γνώμης αποκτά ιδιαίτερη σημασία όταν φορείς είναι οι αντιφρονούντες. Πάνω σε αυτή την ελευθερία πρωτίστως μπορεί και πρέπει να βασίζεται η υγιής Δημοκρατία και αντίστροφα, πάνω σε μία υγιή Δημοκρατία μπορεί μόνο να βασιστεί η ελευθερία αυτή.
Μόνο στη Δημοκρατία επιτρέπεται η ελεύθερη κυκλοφορία καιδιάδοση των ιδεών και του λόγου.Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να επιβάλλει την άποψη του και πολύ περισσότερο να απαγορεύει την έκφραση του ατόμου σε όποια κοινωνική ομάδα και αν τοποθετείται.
Η ελευθερία του λόγου πρέπει να κινείται προς το αίσθημα της δημοκρατικότητας και της ομαδικότητας, ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας , τόσο στη κοινωνική όσο και στη πολιτική ζωή της χώρας.
Ο λόγος λοιπόν, είναι τομέσον στο οποίο θα στηριχθούν οι αποφάσεις και η δημοκρατική πορεία ενός τόπου.
Η φίμωση του λόγου είναι η φίμωση ίδιας της δημοκρατίας.
Ο Βολταίρος έλεγε χαρακτηριστικά πως «δεν υπάρχει ελευθερία, αν ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος να εκφράζει τας σκέψεις αυτού»
