Τι να φοβηθώ, ποιους να πρωτοφοβηθώ;Τους ανθρώπους όπου μετά από δέκα χρόνια περιμένουν στωικά τη λύτρωση από το πολιτικό σύστημα; Αυτούς που επιμένουν στον ωχαδερφισμό,ή αυτούς που δεν έχουν πάρει χαμπάρι;

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Τους ανθρώπους που ενώ έχουν λερωμένη τη φωλιά τους ψάχνουν άλλοθι προσπαθώντας να βρουν ψήγματα λεκέδων στους άλλους;
Τους ανθρώπους που όταν αναθαρρήσουν λιγάκι σηκώνουν σημαιάκια και κραδαίνοντας τα μας δείχνουν το λάθος δρόμο;
Τους ανθρώπους που όταν ζητούσες βοήθεια σου έκλειναν τη πόρτα;
Τους πολιτικούς που προσπαθούν να σε σώσουν όταν οι ίδιοι με άλλο χρώμα και χροιά φωνής σε οδήγησαν στον οικονομικό και κοινωνικό θάνατο;
Τους ανθρώπους που μέχρι πρότινος διασκέδαζαν σε πίστες και ήταν πρώτη μούρη στα περιοδικά και τώρα σήκωσαν το φλάμπουρο της ψευτοεπανάστασης; Αιδώς Αργείοι
Τους ανθρώπους που κάποτε σε χαιρετούσαν εγκαρδιότητα και τώρα σε λοιδορούν;
Καταφέραμε να φοβόμαστε τον ίσκιο μας και όπως πάμε θα φοβηθούμε και τον ίδιο μας τον εαυτό.
Διότι
Ο φόβος, είναι το άρμα για όσα πιθανόν θα ακολουθήσουν, καθώς η ελευθερία περιορίζεται όλο και περισσότερο από την ένταση του οικονομικού, κοινωνικού, πολιτικού και θρησκευτικού ολοκληρωτισμού.
Φόβος, είναι το σπαθί όπου οι επαναστατικές αλλαγές στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση, η υπέρμετρη δύναμη του κεφαλαίου και η οικονομική κρίση θα μεγαλώνουν τα αισθήματα αβεβαιότητας, μοναξιάς και ασημαντότητας του σύγχρονου ανθρώπου.
Φόβος,ως απειλή πολέμου που τον ισχυροποιείκαι θα μας κλείσει στο καβούκι μας.
Φόβος, που ως πολιορκητικός κριός θα εξαϋλώσει τους μηχανισμούς άμυνας του ατόμου, που είναι ταυτόχρονα και οι μηχανισμοί διαφυγής του προς την ελευθερία
Φόβος, ως μοχλοβραχίονας θα δημιουργήσει ροπή προς τη καταστροφή.
Φόβος, που ενώ γνωρίζει την αλήθεια επιτρέπει στο βρομερό ψεύδος να πάρει την εξουσία σ’ αυτή τη χώρα. Να βρυχιέται παντού και μέσω της φωνής του να εκλύεται μπόχα και σήψη. Μια μπόχα που όσοι δεν την αντέχουν εγκαταλείπουν τη χώρα και αυτοί που την αντέχουν κλείνονται στα σπίτια τους , μετατρέποντας τα σε φυλακές.
Φόβος, που θα λειτουργήσει ως κερκόπορτα για να έρθουν και να ξεπεζέψουν οι ιππότες της αποκάλυψης και να οικοδομήσουν επί της γης μια φυλακή- κάτεργο.
Φόβος, που αντί να δοξάζεται το ωραίο, το διαφορετικό, θα δοξάζει τη φιλαρέσκεια και το ναρκισσισμό, μέχρι θα έρθει η στιγμή που θα υποκλιθεί στην ασχήμια και στο σκότος.
Φόβος, όπου αναγκάζει να υιοθετήσει ο άνθρωπος τον κομφορμισμό ο οποίος δίνει στη πλειονότητα των μελών της κοινωνίας, τη δυνατότητα στον άνθρωπονα παύει να είναι ο εαυτός του και να υιοθετεί απολύτως τον τύπο της προσωπικότητας που του επιβάλλουν τα πολιτιστικά πρότυπα, η κοινή γνώμη.
Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι ο ασυνείδητος φόβος να μετατρέπεται σταδιακά σε συνειδητόκαι να μεταμορφώνεται σε φόβο της μοναξιάς και της αβεβαιότητας , όπου όμως με αυτόν τον τρόπο, το άτομο πληρώνει το τίμημα για την απομάκρυνσή του από την αληθινή, θετική ελευθερία. Μια ελευθερία η οποία του δίνειτο δικαίωμα της επιλογής και της αυθόρμητης δραστηριότητας.
Δε φοβάμαι το αύριο διότι ως φανταστικό δεν μπορώ να το προβλέψω, να το αξιολογήσω και να αμυνθώ.
Φοβάμαι πολύ τους ανθρώπους.
Φοβάμαι το σήμερα διότι δεν είναι καλός οιωνός.