Όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια. Συνειρμικά μου έρχεται η σκέψη αυτή και δένει ακριβώς με αυτά που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Και στην προκειμένη περίπτωση, με την πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις μας τα τελευταία οχτώ χρόνια, δεν την πλήρωσαν μόνον τα βατράχια, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός.

Πώς να μην δένει άραγε αφού μετά από τόσα χρόνια υποτιθεμένης κυριαρχίας στο ζωτικό χώρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης ενός ελευθέρου κράτους όπως είναι η Ελλάδα βλέπουμε ξανά και ξανά να επαναλαμβάνεται η παραπάνω έκφραση. Πολιτική διαμάχη της Ε.Ε και το ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος έχει ως αποτέλεσμα οι Έλληνες να πληρώνουν την νύφη μέσω της εφαρμογής των μνημονίων. Διαπραγματεύεται η Ελλάδα με τη Γερμανία για την επόμενη οικονομική συμφωνία, αλλά και το μοντέλο των ιδιωτικοποιήσεων, που θα κρίνει το αν θα απομείνει ελληνική περιουσία στα χέρια του κράτους.

Η διαπραγμάτευση αυτή της κυβέρνησης δεν αφορά απλώς την παροχή, με το σταγονόμετρο, λίγων δισεκατομμυρίων ευρώ, αλλά αφορά τη θέση της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο οικονομικό χάρτη, και τη δυνατότητά της να παραμείνει σταθερή σε ένα όλο και πιο ασταθές βαλκανικό και μεσογειακό περιβάλλον. Πολιτική και στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσίας έχει ως αποτέλεσμα, να αμολούν το «σκυλί» τη Τουρκία να πιέζει με πόλεμο την Ελλάδα. Εξόρυξη υδρογονανθράκων στη Κύπρο εντός της ΑΟΖ, εταιρειών κολοσσών των ΗΠΑ, Γαλλίας, Ιταλίας και ως εκ τούτου αμολούν τη Τουρκία διότι σε πιθανή εξόρυξη των υδρογονανθράκων και προμήθεια της Ευρώπης από αυτή τη πηγή, η Ρωσία θα χάσει μεγάλα συμβόλαια από την Ευρωπαϊκή αγορά.

Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να κάνει εξόρυξη στη δική της ΑΟΖ στο Αιγαίο διότι οι δυο παγκόσμιες δυνάμεις δεν έχουν δώσει την έγκριση τους, με αποτέλεσμα το αποκαλούμενο κυρίαρχο κράτος να χάνει πόρους και εν δυνάμει οι κάτοικοι του κράτους να υπομένουν την φτώχεια.Με τη Ρωσία δε γίνεται καμία συζήτηση για στρατηγική ενεργειακή συνεργασία σε θέματα αγωγών, την οποία δεν βλέπουν με καλό μάτι ούτε οι Ευρωπαίοι - κυρίως οι Γερμανοί - ούτε οι Αμερικανοί.

Με την Κίνα γίνεται συζήτηση για επέκταση παραχωρήσεων ή συνεργασίας σε βασικές εγχώριες υποδομές, τις οποίες όμως ορέγονται και Ευρωπαίοι, μεταξύ των οποίων οι Γερμανοί. Μακεδονικό ζήτημα θα λυθεί μόνο αν οι Μεγάλες δυνάμεις θα το επιτρέψουν και με όρους που αυτοί θα έχουν συντάξει και εν τω μεταξύ θα έχει αποδεχτεί το κυρίαρχο ελληνικό κράτος.

Όμως η πολυσχιδής αυτή δραστηριότητα απαιτεί εξαιρετικά υπολογισμένες κινήσεις. Ελπίζουμε η κυβέρνηση να έχει σχεδιασμό σε όλα αυτά τα αλληλεξαρτώμενα μέτωπα.

Αν δεν έχει, θα επιβεβαιωθεί η κλασική αρχή: Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια...