Όποιος δεν ακούει τον θυμόσοφο λαό και τα διδάγματα που απορρέουν από τα αποφθέγματα στο τέλος χάνει. Μπορεί ο λαός να αργεί, αλλά στο τέλος αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Ο ΣΥΡΙΖΑ όρμησε προς την εξουσία όπως ένα ορμητικό ποτάμι μαγνητίζοντας το πλειοψηφικό κομμάτι του λαού και τη κέρδισε, όμως από ότι φάνηκε δε κατάφερε να ενσταλάξει ενιαία πολιτική άποψη, ούτε να καταφέρει να εμπλουτίσει το λαό με τις ιδέες του. Πνίγηκε μέσα στους αφορισμούς και των πολλών ιδεών. Καλές οι ιδέες αλλά μόνο για συγγραφή εκθέσεων. Μήπως τελικά ήταν ένα καλειδοσκόπιο πόθων για εξουσία;
Ωραίες οι τοποθετήσεις της Τζάκρη για τις «αριστερίζουσες εκκρεμότητες» στο κόμμα, του Καρανίκα για τους συντρόφους – θηλαστικά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, την κόντρα Μπίστη-Κοτζιά, τη σκληρή διαμάχη των «Προεδρικών» με τους «53», και κατά επέκταση με όσους κομματικούς δεν συνωστίζονται πέριξ του Τσίπρα, τότε έχουμε ένα εκρηκτικό μίγμα έτοιμο να εκραγεί. Οι λεγόμενοι πραιτωριάνοι από την πλευρά τους βάλουν κατά όλων όσοι επικρίνουν τον Αλέξη Τσίπρα. Ως βασιλικότεροι του βασιλέως δεν αποδέχονται την παραμικρή κριτική και ακολουθούν την γραμμή του, όποια και αν είναι αυτή. Βέβαια δε πρέπει να ξεχνάμε το Παππά και το Παπαδημούλη και όσα είδαν το φως της δημοσιότητας.
Η τελευταία αλλαγή που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε πρόσωπα της σκιώδης κυβέρνησης δε θα ομαλοποιήσει τη κατάσταση στο κόμμα. Το κόμμα είναι βαθιά διχασμένο ανάμεσα στους προεδρικούς και στην εσωτερική αντιπολίτευση. Κάθε ομάδα θέλει να υπερασπιστεί το δικό της πολιτικό διακύβευμα και να επικρατήσει της άλλης. Ομάδες κρούσεις έχουν δημιουργηθεί εκατέρωθεν της πολιτικής ηγεσίας και η μια βάλλει κατά της άλλης σχεδόν με καθημερινές αναφορές και αναρτήσεις στα social media. Εκφράσεις όπως, ο «ο εχθρός είναι απέναντι», «στο συνέδριο θα πάρουμε αποφάσεις» αν και όποτε πραγματοποιηθεί, «δεν θα ανακυκλώσουμε εδώ τη θολοκουλτουρα», «Αρκετά και ως εδώ» δημιουργούν μια χαώδη κατάσταση κοινώς ένα vertigo.
Σαφώς οι δημόσιες διαμάχες οφείλονται και στο γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας αφήνει να έρπετε όλο αυτό μέσα στο κόμμα. Ειλικρινά δε γνωρίζω τις αποφάσεις του, ή τις προθέσεις του, αλλά θεωρώ, ότι πρέπει να κινήσει τις διαδικασίες για ομογενοποίηση της πανσπερμίας που αποτελεί τον ΣΥΡΙΖΑ (κομματικούς, αριστεριστές, πρώην ΚΚΕ, παλαιοπασόκους κ.α.).
Πρέπει να ομογενοποιήσει ως ένα σημείο, τις ιδεολογικές και προγραμματικές κατευθύνσεις τις οποίες λίγο πολύ, όλοι δεσμεύονται να αποδεχθούν. Δεν είναι εύκολη διαδικασία μιας και η ουσιαστική ομογενοποίηση των μελών ενός κόμματος είναι μακρόχρονη διαδικασία μέσα από συλλογικές δράσεις. Συλλογικές δράσεις οι οποίες λειτουργούν ως κεντρομόλος δυνάμη και αμβλύνουν κατά κάποιο τρόπο τη πολιτική συνάφεια. Ο ΣΥΡΙΖΑ αν δε κάνει μια εσωτερική επανάσταση πολύ φοβάμαι ότι θα έχει τη τύχη του ΠΑΣΟΚ και βέβαια αυτό θα είναι κακό για τη δημοκρατία, διότι από τη μια δε θα υπάρχει μια δυνατή αξιωματική αντιπολίτευση και από την άλλη ο κόσμος της κεντροαριστεράς για μια άλλη φορά θα απογοητευθεί.
Η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να είναι οργανωμένο κόμμα, από τη βάση και όχι ένα κόμμα στα χαρτιά. Το κόμμα αυτή τη περίοδο είναι καθηλωμένο, μιας και οι οργανώσεις του σχεδόν δε λειτουργούν επαρκώς-ίσως λόγω κορονοιού- οι παρεμβάσεις τους στις τοπικές κοινωνίες είναι ωσεί παρών και βουλευτές όπως και παλιά στελέχη βρίσκονται σε μια μόνιμη εσωστρέφεια και ιδιοπεριστροφή. Ίσως όλα αυτά είναι απόρροια της ήττας και κατ΄ επέκταση η απώλεια της κυβέρνησης.
Στο ΣΥΡΙΖΑ ως αναπροσδιοριζόμενο κόμμα της αριστεράς με όργανα να λειτουργούν κατά το τύποις, αφού άλλα αποφασίζουν σε αυτά και άλλα δηλώνουν δημοσίως, θα πρέπει άμεσα ο αρχηγός αυτού και πριν λίγο ο απόλυτος άρχων να παίξει το καθοριστικό και καθοδηγητικό του ρόλο. Πρέπει ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να βρει το αρχηγικό του ανάστημα και ρόλο και να τον επιβάλλει. Να πετάξει τα έρμα. Να αφήσει πίσω τα λεγόμενα βαρίδια και να ανασυγκροτήσει το κόμμα, σύμφωνα με την ιδεολογία του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ και τις επιταγές της εποχής.
Σε κάθε περίπτωση στον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι. Το γεγονός πως δεν είναι πια κυβέρνηση καθιστά την ατμόσφαιρα εκρηκτική με την αμφισβήτηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα (βλέπε ομάδα Τσακαλωτου) να βρίσκεται συνεχώς στο τραπέζι προκαλώντας κύρια ερωτήματα για το μέλλον του κόμματος. Κύριοι έχετε ευθύνες απέναντι στο λαό που σας κράτησε όρθιους με ένα μεγάλο ποσοστό στις εκλογές του 2019.
Θα πρέπει εν τέλει, εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ να καταλάβουν ότι είναι σημαντικός ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Η Βαβέλ των δηλώσεων λειτουργεί αρνητικά για τις εξελίξεις.