Στη κορυφή τη εξέλιξης είναι ο άνθρωπος. Είναι το ανθρώπινο είδος. Κάνει ότι είναι δυνατόν να εξελιχτεί σε βάρος του περιβάλλοντος, σε βάρος της ίδιας της φύσης. Εξελίσσεται εις βάρος της ίδιας της Γης ,ενός παραδείσου και το μετατρέπει σταδιακά σε κόλαση για κάθε μορφή ζωής συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου. Δε χρειαζεται να ταξιδέψετε για να διαπιστώσετε ότι τα νερά μολύνονται, το ίδιο και ο αέρας, όσο δε για το ζωογόνο ήλιο αυτός σταδιακά γίνεται φονιάς.
Το μεγαλύτερο μέρος της πανίδας και της χλωρίδας εξαφανίζεται και επόμενο αυτού, είναι να υπάρχουν κενά στη τροφική αλυσίδα για τη περαιτέρω επιβίωση του γενετικού κύκλου.
Ο άνθρωπος στρέφεται εναντίον του περιβάλλοντος, αλλά στην ουσία στρέφεται εναντίον του εαυτού του.
Η διαφορά μεταξύ του ανθρώπινου μυαλού και του περιβάλλοντος, είναι ότι το μυαλό βιάζει και το περιβάλλον προσπαθεί να υπάρχει μια συνεχή και αέναη ισορροπία μεταξύ όλων των στοιχείων που το περιβάλλουν ή περικλείονται από αυτό.
Το ανθρώπινο μυαλό βιάζει χωρίς ηθική, ενώ το περιβάλλον από τη μια διακατέχεται από μια σοφία και από την άλλη αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της αρμονικής συνύπαρξης όλων των πλασμάτων.
Το ανθρώπινο μυαλό βιάζει και χρησιμοποιεί το ανθρώπινο είδος ως πειραματόζωο, ενώ το περιβάλλον έχει ιαματικές ικανότητες και συνάμα έχει τη δύναμη να ιάσει τη ψυχή και το σώμα του ανθρώπου.
Η πολεμική βιομηχανία δε κατηγορείται μόνο για τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, αλλά κατηγορείται ότι μολύνει και δηλητηριάζει τις μη ανανεώσιμες πηγές. Η έρευνα και η τεχνολογία συνεχίζουν να απομακρύνονται από τον αρχικό τους στόχο αυτόν της ευημερίας της κοινωνίας και πλέον απροσχημάτιστα τρέχει με ασύλληπτη ταχύτητα για την απόκτηση του μεγίστου κέρδους, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις επιπτώσεις που έχει για τον άνθρωπο και το περιβάλλον αυτή η ακατανόητη συμπεριφορά.
Η επιστημονική κοινότητα πάντα υπό το καθεστώς των ισχυρών, δημιουργούν προβλήματα, δημιουργούν κρίσεις και μετά με ταχύτατους ρυθμούς προσπαθούν να ανατρέψουν τα αποτελέσματα της κρίσης. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να μετατρέψουν τη φύση σε ένα χημικό εργοστάσιο, σε ένα διαρκές πείραμα. Μέσω της βιοτεχνολογίας γίνονται ασύδοτες και χωρίς κανέναν κοινωνικό έλεγχο, επεμβάσεις στο γενετικό υλικό του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, για να καλύψουν δήθεν τις αυξανόμενες ανάγκες του πληθυσμού. Διαστροφή του πιο χαρισματικού όντος . Όμως σε αυτό το έγκλημα που συντελείται και συναινούν οι πολιτικοί και οι επιστήμονες δεν έχει να κάνει με τη κάλυψη των αναγκών, αλλά καθαρά με τον έλεγχο του πρωτογενή τομέα.
Όλοι με μια φωνή δηλώνουν ότι η επιστήμη και η τεχνολογία θα εξασφαλίσουν την κοινωνική ευμάρεια και την επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Κομπογιαννιτισμός.
Όλοι με μια φωνή δηλώνουν ότι μειώνουν την ανεργία-εκτός από τα αναπτυσσόμενα κράτη- και αυξάνεται η παραγωγή. Όμως αν καταφέρνουν προσωρινά να αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα της περιβαλλοντικής κρίσης, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους μικροβιολογικούς και χημικούς παράγοντες που έχουν πια μόνιμες περιβαλλοντικές βλάβες.
Δεν είναι τυχαίο που τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται ιοί που σκορπίζουν το θάνατο και παγιδεύουν τον άνθρωπο σε απομονωτισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κατάλογος των μικροβιολογικών κινδύνων έχει τα τελευταία χρόνια μεγαλώσει και δυστυχώς θα μεγαλώνει διαρκώς.
Όσες επιτροπές και αν συγκροτήσουν για να διερευνούν τα αίτια της κρίσης και να προσπαθούν να την ανασχέσουν, δε θα καταφέρουν τίποτα, διότι στο τέλος της προηγούμενης κρίσης θα εμφανίζεται πάντα η επόμενη.
Ο άνθρωπος, αυτός που υπηρετεί το κεφάλαιο, την επιστήμη και την πολιτική δε σέβεται το θαύμα που λέγεται φύση.
Όσο ο άνθρωπος δε συνειδητοποιεί τη σοφία και την αρμονία της φύσης, τόσο πιο ανίκανος θα είναι να καθοδηγήσει την ανθρώπινη ζωή στο πραγματικό μονοπάτι του «ευ ζην».
Τελικά ο μοναδικός εχθρός του ανθρώπου και του περιβάλλοντος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός
