Δύσκολο να κάνεις αυτοψυχανάλυση στον χαρακτήρα σου . Ένας λόγος που δε το κάνουμε είναι για να μην ανασύρουμε τα «βρώμικα», τα ελαττώματα μας. Αντίθετα και πολλές φορές με πλάνη ανασύρουμε τα όποια προτερήματα έχουμε. Αν είναι δύσκολο να κάνουμε αυτοψυχανάλυση, φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να σκιαγραφήσουμε ολόκληρη την ελληνική φυλή.
Από την αρχαιότητα ως σήµερα ο Έλληνας κατά βάσιν, παραµένει ο ίδιος, σε ελάχιστα έχει αλλάξει.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Η ρήση " δύσκολα ο άνθρωπος αλλάζει, ή ο άνθρωπος δεν αλλάζει", επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές. Αν δεν απαλλαγεί οριστικά από τα αιώνια μειονεκτήματα του, η εποχή θα τον ξεπεράσει.
Ποια είναι όμως τα πιο σοβαρά προβλήματα που διέπουν την Ελληνική φυλή;
Το μεγαλύτερο ελάττωμα βέβαια είναι η διχόνοια. Κατά επανάληψη υπήρχε και εξακολουθεί να είναι το "µοιραίο" ελάττωμα στην πορεία του γένους µας. Ένα ελάττωμα που κράτησε την Ελλάδα, αιώνες σκλαβωμένη σε βαρβάρους, έχασε τη δύναµή της, την ανοδική της πορεία και για πολλά χρόνια ήταν ουραγός στις εξελίξεις.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο Πελοποννησιακός πόλεµος, αλλά και η μη συνεργασία Αχαϊκής και η Αιτωλικής συµπολιτείας. Στη διάρκεια του επαναστατικού αγώνα κατά των Τούρκων, συνέβησαν δύο εµφύλιοι πόλεµοι, καταστρεπτικοί και αυτοί. Τα αίτια ήταν η αντιζηλία ο φθόνος, η ιδιοτέλεια, τα χρήµατα που λάμβαναν από τις Ευρωπαϊκές δυνάµεις. Η καταστροφή του Πέτα απέδειξε το τραγικό τους λάθος. Ο Λόρδος Βύρων χαρακτηριστικά δήλωνε: "µα αν οι ξένοι, που όλοι είναι φίλοι σας, δουν τον αλληλοσπαραγµό σας, θα πουν ότι δε σας αξίζει η ελευθερία και θα σας εγκαταλείψουν".
Ο εµφύλιος πόλεµος, στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας ήταν το επιστέγασμα της διχόνοιας αφήνοντας πάθη και µίση μέχρι σήµερα. Έγινε μεγάλη προσπάθεια να χαθούν , να εξαφανιστούν, αλλά μερικοί φροντίζουν επιμελώς να τα ανασύρουν. Όμως και σήµερα υπάρχει διχόνοια, διότι όταν ένα κόµµα υποστηρίζει κάτι σωστό, που κατά βάθος συμφωνούν όλα τ' άλλα κόµµατα, εν τούτοις κτυπούν και τις σωστές προτάσεις τ' άλλα κόµµατα για στενά µικροκοµµατικά συµφέροντα. Δεν είναι τυχαίο όταν ένα κόμμα κερδίσει τις εκλογές, βάζει ως στόχο την επανίδρυση του κράτους. Βέβαια το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στους δυο βαθμούς αυτοδιοίκησης.
Όπου υπάρχει διχόνοια, δεν υπάρχει οµοψυχία, ομαδικό πνεύµα. Αν στην διχόνοια προστεθεί και το παρεµφερές ελάττωµα, το όποιο είναι το ατοµιστικό πνεύµα του Έλληνα, τότε δημιουργείται ένα εκρηκτικό μίγμα που μπορεί να τα γκρεμίσει όλα. Μέσω του ατομιστικού πνεύματος ο Έλληνας θέλει να ξεγελάσει, να βολευτεί, να «κλέψει». Μέσω της εφευρετικότητας και της πονηριάς σκαρφίζεται απίστευτα πράγµατα, προκειμένου να ξεγελάσει το κράτος, να αποφύγει τις υποχρεώσεις.
Ο Έλληνας από τη μια εύκολα ενθουσιάζεται, αλλά από την άλλη απογοητεύεται με την ίδια ευκολία και αυτό το κάνει να αλλάζει εύκολα γνώμη.
Ο Έλληνας είναι ευµετάβλητος στα συναισθήµατά του και σε δύσκολες καταστάσεις, χάνει την ψυχραιμία του. Η αναβλητικότητα του είναι ένα βασικό στοιχείο της προσωπικότητάς του και αυτό τον κάνει να εκτελεί το έργο του με αργούς ρυθμούς.
Κατά βάση είναι καχύποπτος, δεν εμπιστεύεται τους συνεργάτες του ή συναδέλφους του, µάλλον γιατί κρίνει από τον εαυτό του, ότι και ο ίδιος αν τον δοθεί ευκαιρία, ίσως παραβιάσει όρους της συνεργασίας.
Είναι ευέξαπτος, εύκολα θυµώνει , ή υψώνει τη φωνή, είναι θερµόαιµος, είναι ανυπόµονος. Όταν ενεργεί κάτω από το πρίσμα του φανατισµού, μπορεί να καταστρέψει με ευκολία ότι έκτισε.
Σίγουρα είναι ατίθασος ο Έλληνας, δεν τον ελέγχεις εύκολα και θέλει πολλή τέχνη για να το πετύχεις. Ενώ είναι πανέξυπνος και ικανός να δηµιουργήσει σπουδαία πράγµατα, µερικές φορές πέφτει σε λάθη αδικαιολόγητα και λόγω του εκρηκτικού του χαρακτήρα τα γκρεμίζει.
Υπάρχουν σίγουρα αντιφάσεις στον Έλληνα. Η αυτοθυσία του στη µάχη είναι παροιµιώδης. Σ' όλους είναι γνωστή η περίφηµη διατύπωση του Τσώρτσιλ για τον άφθαστο ηρωϊσµό των Ελλήνων. Στην µάχη δεν υπολογίζει τον εαυτό του, το εγώ του.
Και οι αντιφάσεις αυτές είναι ένα ακόµη στοιχείο στο χαρακτήρα του Έλληνα.
Ο Έλληνας και στο παρελθόν και τώρα είχε και έχει υψηλά ιδανικά στη ζωή του, πιστεύει στις υψηλές αξίες και αγωνίζεται για όλα αυτά.
Ο Έλληνας διακρίνεται για την φιλοµάθειά του, την αγάπη του για το άγνωστο, την περιέργειά του αλλά και αγάπη στην περιπέτεια. Έχει ανθρωπιά, αγάπη, αυτοθυσία, ηρωισµό, φιλότιµο. Αν αυτές οι αρετές, ξεπερνούσαν τα ελαττώματα, θα μπορούσε ο Έλληνας, να προοδεύσει τόσο πολύ και γρήγορα, ώστε να είναι πρότυπο ανθρώπου.
Ο κάθε Έλληνας γνωρίζοντας τα ελαττώματα της φυλής του, αν καταφέρει και απαλλαγεί από την ατομιστική του ωφέλεια, τότε ο ελληνικός λαός μπορεί να απαλλαγεί από τα βαρίδια που τον κρατούν.