Η γη παράγει όταν ο γεωργός με μαεστρία και γνώση θα αναδεύσει το χώμα τη κατάλληλη εποχή. Θα το «γυρίσει» έτσι ώστε to ζεστό χάδι του ήλιου να το αναζωογονήσει να το αγκαλιάσει και να του δώσει πνοή, ζωή. Η γονιμότητα δημιουργείται από τα μέσα προς τα έξω.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης

Χημικός Μηχανικός

Η βιοποικιλότητα του εδάφους μπορεί να περιλαμβάνει διάφορους οργανισμούς, από μικροσκοπικού μεγέθους βακτήρια και νηματώδεις μέχρι κολλέµβολα, ακάρεα, σκολόπενδρες, γαιοσκώληκες. Δημιουργούνται όλοι οι απαραίτητοι μικροοργανισμοί, που θα ανανεώσουν την δομή, την υφή του χώματος και θα το εμπλουτίσουν για να είναι έτοιμο για καλλιέργεια.
Οι έξυπνοι γεωργοί, οι έμπειροι γεωργοί, δε θα ξεγελαστούν ποτέ από την μορφή του χώματος, ούτε από τη σύσταση, ούτε από την υφή, αλλά ούτε και από τα ζιζάνια που προφανώς έχουν βγει. Ο γεωργός θα αγαπήσει θα λατρέψει το χώμα, τη γη, και θα το προστατέψει, διότι θέλει η γη να του προσφέρει την ποσότητα και την κατάλληλη ποιότητα για το προϊόν του. Η γη θα προσφέρει το μέγιστο στο γεωργό, ανταποδίδοντας με αυτό τον τρόπο τη χαρά της φροντίδας του.
Υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ της γης και του γεωργού. Η γη θα νιώθει ως μια γυναίκα ελεύθερη και ανάλαφρη. Θα νιώσει τη ροή της ζωής να ξεκινά μέσα της. Θα νιώσει ελεύθερη, ανεξάρτητη, γεμάτη αυτοπεποίθηση να προσφέρει σε αυτόν που τη περιποιήθηκε. Δε θα καθίσει να αναλύσει η γη το γεγονός, γιατί την περιποιείται τόσο πολύ ο γεωργός. Φτάνει που τη φροντίζει.
Η γυναικεία φύση της γης είναι αληθινά γενναιόδωρη. Είναι η χαρά και η πηγή της ζωής. Ως γένους θηλυκού έχει μέσα της, την γενναιόδωρη προσφορά, τη γενναιόδωρη ανταπόδοση της φροντίδας που λαμβάνει. Θα ανταποδώσει στο γεωργό τους ευλογημένους καρπούς με άπειρη αγάπη και τη δοτικότητα που τη διακατέχει. Ως γένους θηλυκού η μάνα γη έχει την έγνοια μέσα της, την αίσθηση της φροντίδας για όλους. Είναι η «Μεγάλη Μητέρα». Δεν έχει καμία σημασία το αν έχει παιδιά, ή όχι. Η «Μεγάλη Μητέρα» είναι η ίδια η χαρά της ζωής, ή ίδια η αγάπη, η χαρά της φροντίδας και της προσφοράς σε αυτόν που τη φροντίζει.
Η γη για να προσφέρει, χρειάζεται τη μαεστρία του γεωργού. Χρειάζεται την ικανότητα και την εμπειρία του. Είναι διαθέσιμη, όταν την φροντίζει με περισσή αγάπη. Είναι ικανή για όλα, αλλά δε μπορεί να τα κάνει όλα μόνης της. Χρειάζεται το γεωργό για να του δώσει χώρο να τη φροντίσει, να του δώσει χώρο να αναλάβει τον έλεγχο, να αναλάβει πρωτοβουλίες, να πάρει αποφάσεις.
Η γη μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη βοήθεια του γεωργού, να μείνει σε αγρανάπαυση για όσο διάστημα θέλει αυτή για να ανανεωθεί, αλλά έρχεται η στιγμή που θέλει να νιώσει κάποιον να την προστατέψει, να τη φροντίσει, να κάνει πράγματα γι΄ αυτήν κι εκείνη να τα απολαμβάνει. Απολαμβάνει τη περιποίηση και αυτή ως αντάλλαγμα θα του προσφέρει το μέγιστο. Η σχέση της γης με τον γεωργό είναι ένας αέναος έρωτας.
Η μαγεία της γης αναβλύζει με τη βοήθεια του γεωργού. Η δύναμη της δεν είναι να ψάχνει το τι είναι καλλιεργήσιμο (αυτό είναι δουλειά του γεωργού), αλλά το να αναζητά να εκπληρώσει το όνειρο, αυτού που τη φροντίζει. Η δουλειά της γης είναι να νιώθει, να αισθάνεται, να διαισθάνεται, την επιθυμία του γεωργού.
Η «μάνα γη», γόνιμη και έτοιμη ανά πάσα στιγμή να προσφέρει την αγάπη της. Τα υπόλοιπα άπτονται στη διάθεση, στην ορμητικότητα και την αγάπη του γεωργού προς αυτήν.