Οι ηγεμονικές τάσεις οδηγούν σε απομόνωση, και σε σταδιακή αποξένωση το πολιτικό από το λαό Ο ηγεμόνας που κρύβεις μέσα σου ενισχύει την αλαζονεία και αυτή με τη σειρά της την ύβρη.

Γράφει ο Γεώργιος Μπακογιάννης
Χημικός Μηχανικός

Όποιος υπηρέτησε τη πολιτική είτε σε κυβερνητικό επίπεδο, είτε σε Ο.Τ.Α και αρνείται να αποβάλλει τον ηγεμόνα, είναι αλαζόνας.
Η αλαζονεία είναι το τελευταίο στάδιο της παρακμής των ηθικών αξιών ενός ανθρώπου που υπηρέτησε τον άνθρωπο από διάφορες θέσεις στη πολιτική. Από τα αρχαία χρόνια η αυθάδης και αλαζονική στάση και συμπεριφορά αποτελούσε παραβίαση της ηθικής τάξης. Τη θέση της αλαζονείας πρέπει να διαδεχτεί η ταπεινότητα και η σιωπή. Τα πεπραγμένα της διοίκησης και η πολιτική θέση του κάθε εκλεγμένου που υπηρέτησε τους θεσμούς έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση του λαού, όπου αυτός είναι τελικά και ο κριτής των πάντων.
Δε προσβάλεις μικρέ ηγεμόνα ανθρώπους εκλεγμένους που απλά έχουν διαφορετική άποψη. Το να κρίνει ένας πρώην τους επομένους που ασκούν διοίκηση δηλώνει αμετροέπεια, απώλεια ελέγχου και πανικό.
Μικρέ ηγεμόνα με τα χρόνια πρέπει να αφήνουμε στην άκρη την έκφραση που χαρακτηρίζεται από εκκεντρικότητα, έπαρση, αλαζονεία, έλλειψη σεβασμού, προσβολή και στη θέση τους να επέλθει η αστική ευγένεια.
Η ζωή διδάσκει, η πολιτική διδάσκει και αυτό που διδάσκει είναι:
1.Το έργο του κάθε εκλεγμένου στη πολιτική ζωή της χώρας είναι αποτυπωμένο τόσο στη κοινωνία όσο και σε αυτούς που θα μελετήσουν την ιστορία του τόπου, ή της χώρας.
2. Ο χρόνος είναι ο κριτής που θα διατηρήσει στη μνήμη των πολιτών, ή θα το πετάξει στο σκυβαλοδοχειο το έργο των εκλεγμένων, όλων των βαθμών εξουσίας.
3.Ουδείς αναντικατάστατος
Ένας πολιτικός για να πετύχει και να παραμείνει ενεργός στη συνείδηση των πολιτών πρέπει να έχει τα παρακάτω ποιοτικά χαρακτηριστικά:
Α. Μεγαλείο ψυχής και δίκαιη κρίση.
Β. Πραγματική αγάπη για τον τόπο και ανύπαρκτη μικρόνοια.
Γ. Διάθεση προσφοράς και θυσιαστική λογική στο βωμό του κοινού καλού.
Αν η βασική επιδίωξη του μικρού ηγεμόνα είναι η διατήρηση του statous της προσωπικής του ισχύος, αυτό σύντομα θα σβήσει.
Στη πολιτική και στην άσκηση εξουσίας σε όλες τις βαθμίδες υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη αρχή. Ο πολιτικός υπάκουει στο λαό και υπηρετεί το λαό. Αν αυτό προσβληθεί τότε επέρχεται ο θάνατος του πολιτικού.
Ο κάθε εκλεγμένος με το πέρασμά του, αφήνει σημάδι ανεξίτηλο της παρουσίας του. Μπορεί να είναι αχνό το αποτύπωμα... Περισσότερο ή λιγότερο βαθύ... Το έργο του μεγάλο ή μικρό... Η αριθμητική αποτύπωση του να μετράτε σε χιλιάδες ή εκατομμύρια ευρώ, ή αποφάσεις στο κοινοβούλιο που ταπεινώνουν το λαό ... Τα λάθη ή οι παραλείψεις του αναπόφευκτες, επειδή είναι ενεργός, μάχιμος ....Όλοι έχουν προσπαθήσει στο πλαίσιο της χρονικής συγκυρίας της θητείας των, των ικανοτήτων, των γνώσεων και των δυνατοτήτων του, να προσφέρουν από τις διάφορες θέσεις που τον έχει εμπιστευτεί ο λαός να υπηρετήσει.
Από τη μία όλο αυτό έχει καταγράφει ως πράξη έργου στις συνειδήσεις των πολιτών. Από την άλλη οι πολιτικοί, στη δύση της πολιτικής καριέρας και με βασικές αρχές τη λογική και τη μεγαλοθυμία να αφήνουν χώρο και χρόνο στους επόμενους να αποτυπώσουν το όραμα τους.
Η «περίσσια αλαζονεία» των πρώην πολιτικών που επιδεικνύουν είναι κακός οιωνός για την συνέχεια. Διότι η αλαζονεία θα αποτελέσει κύριο χαρακτηριστικό στην άσκηση των καθηκόντων τους, σε περίπτωση που επανέλθουν στο προσκήνιο.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς πρέπει να συμπεριφέρεται σε έναν δήμο ή σε μία χώρα, σαν τσιφλικάς στις αρχές του περασμένου αιώνα. Οι πολίτες έστω και με χρονοκαθυστέρηση, κρίνουν αυστηρά τους πάντες και τα πάντα.