Διόλου δεν θα του κακοφαινόταν στου αείμνηστου ευπατρίδη επτάκις πρωθυπουργού του τελευταίου τέταρτου του 19ου αιώνα Χαρ. Τρικούπη, η παράφραση του δικού του φθέγματος «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν», που βρίσκει σημερινή εφαρμογή σε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα της Λεχαινίτικης ευποιϊας και πατριωτισμού.

Ως γνωστόν, προ ενός έτους, διαπιστώθηκε ότι έλειπε από την κορυφή της στήλης που βρίσκεται μέσα σε μικρό κηπάριο της Πλατείας Σαραντοπούλου, η ορειχάλκινη προτομή του συμπατριώτη μας αοίδιμου νομομαθούς, καθηγητού της Νομικής και Υπουργού Ιωάννη Παπακυριακόπουλου. Η προτομή κατασκευάστηκε 1970 με έρανο των Λεχαινιτών φοιτητών.
Το όνομα του Ι. Παπαπακυριακόπουλου δεν λέει τίποτε στην πλειονότητα των Λεχαινιτών και είναι παντελώς άγνωστος στους μοτοϊππότες που καταφθάνουν θορυβωδώς και ιλιγγιωδώς κινούμενοι επί της Σουλεϊμανόστρατας (επαρχιακή οδός Μυρσίνης-Λεχαινών), στους νεαρούς θαμώνες της παρακείμενης πιτσαρίας κλπ, αφού ουδέποτε έγινε μια επιμνημόσυνη δέηση, μια κατάθεση στεφάνου, μια τέλος πάντων αναφορά στα σχολεία των Λεχαινών για το περιώνυμο αυτό τέκνο της περιοχής μας.

Ο Ι. Παπακυριακόπουλος (1901-1962) γεννήθηκε στα Λεχαινά από πάμπτωχη οικογένεια. Εργαζόμενος, φοίτησε ως υπότροφος στη Νομική Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Χαϊδελβέργη στη διάρκεια του Μεσοπολέμου, με ειδίκευση στο Ναυτικό Δίκαιο του οποίου ήταν Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1950 με υπουργό Συντονισμού τον Στέφανο Στεφανόπουλο στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Ι. Θεοτόκη (6/1-23/3/1950), ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, Εφοδιασμού και Διανομών.
Στην ιδιαίτερη πατρίδα του με δικές του ενέργειες κατασκευάστηκε το εκκοκκιστήριο βάμβακος (σήμερα στεγάζει την Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών), μεταφέρθηκε το γυμνάσιο από τη Βάρδα στα Λεχαινά καθώς και άλλα έργα υποδομής που ανέδειξαν την πόλη μας πρωτοπόρα στην περιοχή.

Όμως το πιο σημαντικό γεγονός είναι ότι ο Ι. Παπακυριακόπουλος, εκπροσώπησε τους Ελληνες Εβραίους στη Δίκη του ΑΪχμαν. Ο ναζί αυτός αντισυνταγματάρχης των SS, υπεύθυνος για τον θάνατο 4.000.000 Εβραίων στα στρατόπεδα εξόντωσης, κατόρθωσε να δραπετεύσει τον Μάιο του 1945 από την υπό τους Αμερικανούς αιχμαλωσία, κρύφτηκε για 5 χρόνια και διέφυγε στην Αργεντινή το 1950 με άλλο όνομα κάνοντας διάφορες δουλειές αλλά αμετανόητος ερχόταν σε επαφή με φυγάδες ναζί, ώσπου το 1960 μια ομάδα ισραηλινών νοκμίμ (εκδικητές), τον απήγαγαν και τον έφεραν στο Ισραήλ, όπου καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε στις 1/6/1962.
Συμπατριώτες και φίλοι των Λεχαινών είχαν έρθει πέρυσι σε συνεννόηση με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) στην Αθήνα για τη διοργάνωση τιμητικής εκδήλωσης στην προτομή του Ι. Παπακυριακόπουλου στα Λεχαινά με αφορμή τα 60 χρόνια από τον απαγχονισμό του Αϊχμαν. Δυστυχώς η κλοπή της προτομής ματαίωσε τα πάντα.
Πάντως Λεχαινίτες και φίλοι των Λεχαινών που έχουν πρόσβαση και καλές σχέσεις με μέλη του ΚΙΣ, μας γνωστοποίησαν ότι δεν διαφαίνεται πρόθεση για κατασκευή νέας ορειχάλκινης προτομής από το φόβο κλοπής, ούτε μαρμάρινης, ούτε και τιμητικής εκδήλωσης.
Ερώτηση: άραγε, εάν κατασκευαζόταν μια νέα προτομή, θα την βάζαμε πάνω στην υπάρχουσα πνιγμένη στις τεράστιες τούγιες του κηπάριου στήλη, να ατενίζει το βουλκανιζατέρ όπως η κλαπείσα προτομή;

Στάθης Παππάς