Χιλιάδες αναγνώστες του “ΗΛΙΔΑ Κάμπος News”, διάβασαν το άρθρο για τους Κινέζους που έχουν βάλει στο µάτι ελαιώνες της Πελοποννήσου

Του Δημήτρη Ζιάκα
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 Ήταν ένα εμπεριστατωμένο άρθρο του Θεσσαλού δημοσιογράφου Γιάννη Κολλάτου, ο οποίος, με απλά λόγια, επισήμανε το αυτονόητο: «ότι η έλλειψη εθνικού σχεδίου ξηλώνει την παραγωγή της χώρας μας »

Πάρα πολλά ήταν και τα σχόλια που είχαμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου εκφράστηκε έκπληξη, οργή αλλά και απορία των αναγνωστών μας, για το αν υπάρχουν τελικά πολιτικοί να προστατέψουν ότι έχει απομείνει σε τούτη την …έρμη Χώρα.

Αν κρίνουμε από τις …κοκορομαχίες στο Κοινοβούλιο αλλά και από την αντίδραση του αρμοδίου Υπουργού Μάκη Βορίδη στο αίτημα για στήριξη των ελαιοπαραγωγών, οι οποίοι φέτος είναι αναγκασμένοι να ξεπουλούν, σχεδόν τζάμπα, το εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδό τους, μάλλον δεν υπάρχουν. Η αν υπάρχουν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού…

Για να γίνω πιο σαφής, εκτιμώ ότι οι ερωτήσεις στη Βουλή, οι δηλώσεις Βουλευτών στα ΜΜΕ , διάφορες εκδηλώσεις κλπ, γίνονται απλά για το …θεαθήναι. Όχι για την ουσία!

Αυτή την ανυπαρξία εθνικού σχεδίου βλέπουν προφανώς οι μεγάλες εταιρείες, κινεζικών, κατά κύριο λόγο, συμφερόντων, και προσπαθούν να αγοράσουν μεγάλες εκτάσεις ελαιόδεντρων σε Αργολίδα και Λακωνία, εκμεταλλευόμενες την πτώση της τιµής του ελαιόλαδου.
Δεν το ανακαλύψαμε εμείς , το ανέφερε η Περιφερειακή Σύµβουλος Πελοποννήσου, Ντίνα Νικολάκου, σε επερώτησή της στο Περιφερειακό Συµβούλιο.

Είναι θέμα χρόνου οι …μεγαλοκαρχαρίες να φτάσουν και στην Ηλεία αν δεν έχουν ήδη φτάσει. Κινεζικών ή άλλων συμφερόντων, μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό είναι μετά από τόσα χρόνια κρίσης και με τον νεοέλληνα να έχει μάθει να μην δουλεύει ( δεν είναι τυχαίο ότι τις περισσότερες ελιές τις μαζεύουν αλλοδαποί «μεσακιές») ελάχιστοι θα αντέξουν και δεν θα ξεπουλήσουν τους ελαιώνες τους.

Με τη ευκαιρία υπενθυμίζω και την περιβόητη μελέτη McKinsey που προβλέπει μεταξύ άλλων την κατάργηση εκατοντάδων ελαιοτριβείων και την αντικατάστασή τους με 2-3 «μέγα-ελαιοτριβεία» σε όλη τη χώρα. Πριν από λίγα χρόνια το συγκεκριμένο θέμα έπαιξε δυνατά σε ΜΜΕ της Αθήνας και της επαρχίας. Μάλιστα με ερώτησή τους τότε 23 Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ζητήσει από το Υπουργείο Οικονομικών να καταθέσει στη Βουλή το σχέδιο που είχε υποβάλει ο τότε υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας στο Eurogroup.

Όπως υποστήριζαν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (κάποιοι στην πορεία αποχώρησαν από το κόμμα) το σχέδιο αυτό «…βασίστηκε σε πρόταση της εταιρείας McKinsey, που χρηματοδοτήθηκε από τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα, και προβλέπει τα επόμενα χρόνια ολόκληρη η γεωργική παραγωγή να ελέγχεται από πέντε με έξι μεγάλες εταιρείες. Συγκεκριμένα το σχέδιο αυτό προβλέπει:
Αντί των 1.700 ελαιοτριβείων, που λειτουργούν σε όλη τη χώρα, να δημιουργηθούν μόνο δυο mega - ελαιοτριβεία δυναμικότητος 100.000 - 150.000 τόνων το καθένα που θα απορροφούν όλη την παραγωγή ελαιολάδου»

Αυτά τον Ιούνιο του 2014. Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε το θέμα ξεχάστηκε. Όμως τελευταία επανέρχεται.. Με άλλο τρόπο και μέσω …Κίνας αυτή τη φορά!

Άραγε γιατί;

Τόσο πολύ ενοχλούνται ορισμένοι από το γεγονός ότι η Ελλάδα παράγει το καλύτερο ελαιόλαδο στον πλανήτη; Γιατί πρέπει να ισοπεδωθεί η ελαιοπαραγωγή; Γιατί πρέπει να κλείσουν τα ελαιοτριβεία και τα τυποποιητήρια ελαιολάδου;

Μπροστά σε αυτό το δυσοίωνο μέλλον, θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια οι αγρότες; Η θα αντιδράσουν;