Το Ελληνικό κράτος με την πολιτική της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, ουσιαστικά έχει κάνει κάτι ακόμα χειρότερο από το να εξαφανιστούν 400.000 θέσεις εργασίας. Αυτό που έχει κάνει είναι να μειώσει την αξία της περιουσίας των πολιτών.

Και γιατί είναι σημαντικό αυτό; Διότι άλλο πράγμα είναι να μην έχεις εισόδημα -αλλά να έχεις κάτι να πουλήσεις ή να δώσεις ενέχυρο προς δανεισμό – και άλλο πράγμα είναι να μην έχεις ούτε το εισόδημα ούτε και περιουσία.
Στα χρόνια της κρίσης, όπως σημειώνει ο κ. Αλέξανδρος Βασιλείου (Γενικός Γραμματέας του ΣΕΚΕ) το ελληνικό κράτος στην απόγνωσή του να βρει έσοδα για να μην μειώσει τις δαπάνες του, έχει κυριολεκτικά μηδενίσει την αξία της περιουσίας όλης της χώρας. Έχει δηλαδή προκαλέσει τεχνητό αποπληθωρισμό αξιών μυθικών διαστάσεων.
Ο αριθμός των μεταβιβάσεων ακινήτων κινήθηκε σε πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα πλησιάζοντας τα επίπεδα ακινησίας της αγοράς.
Οι οικοδομικές άδειες κινούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2006 η επιφάνεια σε τ.μ. των οικοδομικών αδειών ξεπεράσε τα 20 εκατομμύρια. Από το 2012 και μετά βρίσκεται σταθερά κάτω από 5 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα, και το ίδιο αναμένεται και για φέτος. Οπερ σημαίνει ότι υποχώρησε τέσσερις φορές ο αριθμός των αδειών, επομένως και η επιφάνεια των ακινήτων που κτίστηκαν.
Υπάρχει συνεχιζόμενη στροφή στο ενοίκιο σε λογικά για την περίοδο ενοίκια και συμβιβασμός κατοίκησης σε λιγότερα Μ2. Το ίδιο πράττουν και οι επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με τους εκτιμητές, η πορεία της κτηματαγοράς σε διάφορες περιοχές της χώρας και για διάφορες κατηγορίες ακινήτων είναι:
Θεσσαλονίκη: Το κέντρο της πόλης διατηρεί την αίγλη του, αποτελώντας διαχρονική αξία για κάθε εν δυνάμει αγοραστή ακινήτου που διαθέτει και το σχετικό ποσό για την αγορά ενός ακινήτου.

Δυτική Μακεδονία: Υπάρχει υποτονικότητα στην αγορά που οδηγεί σε συμπίεση τιμών κατά κανόνα.

Κεντρική Μακεδονία: Σημειώνεται κάποια οικοδομική δραστηριότητα κατά βάση στη Χαλκιδική που συσχετίζεται με τον τουρισμό (εξοχική κατοικία, ξενοδοχεία). Ειδικά στη Χαλκιδική τα τελευταία χρόνια έχει ολοκληρωθεί η υλοποίηση τουλάχιστον πέντε μεγάλων επενδύσεων για τη λειτουργία των πολυτελών μονάδων Σε πορεία υλοποίησης, βρίσκονται άλλες πέντε μεγάλες επενδύσεις εκ των οποίων τέσσερις στην Κασσάνδρα και μία στη Σιθωνία.

Ανατολική Μακεδονία: Στασιμότητα χαρακτηρίζει την περιφέρεια αυτή.

Θεσσαλία, Ήπειρος: Παραμένουν κατά κανόνα στάσιμες οι τιμές στα χαμηλά επίπεδα που διαμορφώθηκαν το 2016.

Πελοπόννησος : Παραμένουν κι εδώ κατά κανόνα στάσιμες οι τιμές στα χαμηλά επίπεδα που διαμορφώθηκαν το 2016.

Θράκη: Οι τιμές κατοικιών κινούνται στα ίδια επίπεδα όπως πέρυσι και η κίνηση είναι υποτονική

Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Ιόνια νησιά: Υπάρχει κινητικότητα σε προβεβλημένα νησιά με διεθνές βεληνεκές (Σαντορίνη, Μύκονος, Ρόδος κλπ) αλλά η ζήτηση γενικώς είναι περιορισμένη, ενώ υπάρχει και σημαντικό απόθεμα εξοχικών κατοικιών που είναι αδιάθετο.

Κρήτη: Η εικόνα είναι παρόμοια και εδώ. Περιορισμένη ανοικοδόμηση, μικρή ζήτηση, τιμές στάσιμες. Υπάρχει όμως ζήτηση βραχυχρόνιας μίσθωσης μέχρι του σημείου στα Χανιά να μη βρίσκει κανείς εύκολα σπίτι προς ενοικίαση σε λογικές τιμές.

Δεν υπάρχουν αγοραστές

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ακινήτων είναι εν δυνάμει πωλητές, αλλά υπάρχει πλήρης σχεδόν ανυπαρξία αγοραστών και αυτό οφείλεται:
Στη συνεχιζόμενη υπέρμετρη φορολογία της ακίνητης περιουσίας, η οποία θα πρέπει σταδιακά να προσαρμοστεί σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα που να τα αντέχουν οι φορολογούμενοι. Είναι γνωστό εξ άλλου ότι η ΕΕ προτιμά την ετήσια σταθερή φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και όχι τόσο τη φορολόγηση κατά τη μεταβίβαση.
Στην ανεργία που παραμένει υψηλή παρότι εμφανίζεται ελαφρά μειωμένη αλλά τούτο κυρίως οφείλεται στη μερική απασχόληση.
Στη συνεχιζόμενη συρρίκνωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών
Στην ανυπαρξία δανείων από τράπεζες (με το σταγονόμετρο δίνονται …)
Στην κακή ψυχολογία και στην απώλεια φωτός στο βάθος του… τούνελ
Στα capital controls
Ένα σημείο που πρέπει επίσης να προσεχθεί είναι ότι πολλές κατοικίες παραμένουν κενές διότι:
Πολλοί ξένοι που δούλευαν στην Ελλάδα έχουν φύγει
Πολλά Ελληνόπουλα (~ 500.000) μετανάστευσαν σε αναζήτηση εργασίας
Πολλοί νέοι επιστρέφουν στο σπίτι των γονέων, λόγω οικονομικής αδυναμίας
Τα δημογραφικά της χώρας είναι αρνητικά επί σειράν ετών (μείωση γεννήσεων) και τούτο έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις σε όλη την πορεία της χώρας μας.
Άρα περισσεύουν πολλές χιλιάδες Μ2 τα περισσότερα των οποίων χρειάζονται σταδιακή αναβάθμιση ποιότητας, όταν το επιτρέψουν τα οικονομικά των νοικοκυριών.
Το ίδιο συμβαίνει στα γραφεία και καταστήματα όπου έχουν κλείσει ή συρρικνωθεί χιλιάδες επιχειρήσεις. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι παρατηρείται μια κινητικότητα στις ενοικιάσεις καταστημάτων σε πολύ εμπορικούς δρόμους κυρίως από επιχειρήσεις εστίασης, καφέ μπαρ, φούρνους με ποικιλία προϊόντων κλπ.
Σπανίζουν τα γραφεία υψηλών προδιαγραφών, και οι σύγχρονοι χώροι logistics, λόγω και της μετακίνησης σημαντικού όγκου του εμπορίου μέσω ίντερνετ (ηλεκτρονικό εμπόριο).
Ο τομέας του τουρισμού εμφανίζει δυναμική αλλά απαιτείται να δημιουργηθούν νέα ξενοδοχεία, 4 και 5 αστέρων, κάτι που έχει αρχίσει να γίνεται σε διάφορα μέρη της Ελλάδος και στην Αθήνα βλέπουμε την επανέναρξη λειτουργίας κλειστών αλλά και τη μετατροπή κτιρίων γραφείων σε σύγχρονα ξενοδοχεία.
Επίσης στη Αθήνα υπάρχει σχετική ζήτηση ενοικίασης μικρής διάρκειας, διαμερισμάτων μέσω διαδικτυακών πλατφορμών (Airbnb κλπ), σε περιοχές γύρω από την Ακρόπολη και όχι μόνο.

Τι θα συμβεί το 2018;

Το 2018 φαίνεται να χαρακτηρίζεται από δυσκολίες για την αγορά ακινήτων, η οποία δεν είναι ανεξάρτητη από την πορεία της οικονομίας της χώρας .
Υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποτελέσει σημείο σταθεροποίησης – φρεναρίσματος στην πτώση τιμών – αλλά τούτο είναι πάρα πολύ δύσκολο (κόκκινα δάνεια, κεφαλαιακοί έλεγχοι, διαδικασίες με ΕΕ και ΔΝΤ κλπ). Αν όμως δε ρυθμιστούν αυτά τα ζητήματα, ο δρόμος θα είναι … μακρύς, από το 2020 και μετά. Μη μας διαφεύγει ότι στην Αττική κυρίως έχει ήδη διαμορφωθεί αγορά πολλών ταχυτήτων στα ακίνητα
Αν δεν αρχίσει η χώρα μας να παράγει, σιγά σιγά, προϊόντα που να υποκαθιστούν εισαγωγές και να μπορούν να εξάγονται, πολύ δύσκολα θα ανατραπεί η κατάσταση αυτή. Δε φτάνει μόνο ο τουρισμός.
Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να επικρατήσει ένα κατάλληλο μείγμα πολιτικής που θα βοηθά τον Έλληνα να «επιχειρήσει», πράγμα που όπως βλέπουμε δεν συμβαίνει διότι έχουμε υπέρμετρη επιβάρυνση με φόρους και εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών.
Οι ξένοι έχουν να διαλέξουν που να επενδύσουν, ανάμεσα σε πολλές χώρες με ευνοϊκότερο επενδυτικό καθεστώς.